رادياتور:

رادياتور محفظه اي است به صورت شبکه هاي جدا از هم، که آب را در خود نگه مي دارد و هنگامي که ماشين روشن است آب در شبکه هاي آن به چرخش درآمده و به قسمت هاي مختلف موتور ارسال مي شود و در انواع دو لول و سه لول و چهار لول مي باشد.

ترموستات:

ترموستات مانند يک سوپاپ خودکار مي باشد که از درجه ي حرارت آب موتور فرمان مي گيرد و در هنگام سرد بودن آب موتور راه خروجي را مي بندد و در هنگام گرم شدن، راه آب خروجي را باز مي کند و با اين عمل درجه حرارت آب موتور را ثابت نگه مي دارد و در دو نوع مي باشد:1- فانوسي 2- بيمتالي

درب رادياتور:

درب رادياتور در دو نوع مي باشد: ساده و سوپاپ دار. در رادياتور هاي امروزي به طور کلي از درب هاي سوپاپ دار استفاده مي شود که اين درب ها فشار آب داخلي رادياتور را افزايش داده و چون با افزايش فشار آب، نقطه ي جوش آب افزايش پيدا مي کند آب رادياتور ديرتر گرم مي شود.

پروانه:

پروانه در دو نوع شش پر و هشت پر مي باشد و در پشت رادياتور قرار مي گيرد و باعث خنک کردن آب در رادياتور مي شود و به وسيله شمع پروانه به دينام و چرخ دنده ميل لنگ مرتبط است.

واتر پمپ:

واتر پمپ به معناي پمپ آب مي باشد و در قسمت جلوي موتور به پروانه متصل است. واتر پمپ از نوع پمپ گريز از مرکز مي باشد و ورودي آن از مرکز محور مي باشد و به طور شعاعي به خارج از مرکز پرتاب مي کند و داراي دو فنر ( مکش و فشاري ) مي باشد.

کويل:

کويل ترانسفورماتور فشار قوي است که وظيفه دارد ولتاژ ضعيف باطري را بين 5 هزار تا 25 هزار ولت افزايش دهد و اين دو عدد در شرايط مختلف کاري موتور مي باشند.

دلکو:

دستگاهي است که وظيفه آن تقسيم ولتاژ قوي بين شمع هاي موتور، به کمک چرخش چکش برقي و قطع و وصل مدار اوليه ي جرقه به وسيله ي باز و بسته شدن دهانه ي پلاتين و تنظيم جرقه ي مناسب مي باشد.

واير شمع:

وظيفه واير شمع انتقال جريان الکتريسيته از دلکو به سر شمع مي باشد و در دو نوع وجود دارد که نوع اول سيمي و نوع ديگر ابريشمي است و در هنگام استفاده همگي بايد از يک نوع واير شمع باشند.

شمع:

شمع به عنوان مهم ترين قسمت مدار جرقه زني محسوب مي شود که ولتاژ تقويت شده کويل را به صورت قوس الکتريکي ( جرقه ) در اتاق احتراق مصرف مي کند.

دينام:

در اثر جرقه زدن، باطري ضعيف مي شود. پس براي تقويت برق باطري از ژنراتور يادينام استفاده مي شود و نيز انرژي مکانيکي را به الکتريکي تبديل مي کند.

استارت :

دستگاهي است که انرژي الکتريکي را به مکانيکي تبديل کرده و باعث مي شود که چرخ طيار (فلايويل) و ميل لنگ را به حرکت درآورد و باعث روشن شدن موتور شود.

اتوماتيک استارت:

اتوماتيک در واقع يک کليد داراي دو سيم پيچ مي باشد و قادر است جرياني حدود 200 الي 300 آمپر را از خود عبور دهد و باعث فعال شدن استارت مي شود و با استارت همراه است.

باطري:

دستگاهي است که مي تواند جرياني از برق مستقيم توليد کرده و در خود ذخيره کند و داراي دو قطب مثبت (+) و منفي (–) مي باشد.

اگزوز:

سيستم اگزوز وظيفه دارد گازهاي خروجي موتور را ضمن بي صدا کردن آن، به عقب وسيله نقليه انتقال دهد و در بعضي از دستگاه هاي اگزوز تجهيزات مخصوص به کار مي رود که دود اگزوز را تصفيه و بي خطر مي کند. ( گازهاي اگزوز سمي، کشنده و خطرناک هستند.)

منيفولد دود:

منيفولدهاي دود با اشکال مختلف ساخته مي شوند. در يک موتور رديفي، منيفولد در کنار موتور قرار مي گيرد و در يک موتور V شکل به هر يک از بلوک سيلندر يک منيفولد دود نصب مي شود. وظيفه ديگر منيفولد دود، گرم کردن منيفولد گاز در موقع سرد بودن مي باشد که با اين وسيله سوخت به صورت بخار درآمده و از مايع شدن آن جلوگيري مي کند.

منيفولد گاز:

منيفولد گاز تقريبا مشابه منيفولد دود مي باشد که با اشکال مختلف ساخته مي شود و در کنار موتور بين کاربراتور و سر سيلندر قرار مي گيرد. وظيفه آن رساندن سوخت و هوايي که کاربراتور مخلوط مي کند به وسيله اين رابط (منيفولد گاز ) به شکل گازي به محفظه احتراق در سر سيلندر مي باشد.

باک:

منبعي است که سوخت لازم را در خود نگهداري مي کند. باک از چند قسمت عمده تشکيل شده که عبارتند از: 1- سيستم تشکيل دهنده که براي مشخص نمودن مقدار بنزين در باک تعبيه مي شود و 2- ورقه هاي موج گير که باعث مي شود بنزين موجود در باک حالت يکنواخت داشته باشد.

پمپ بنزين:

دستگاهي است که بين باک و کاربراتور و در يک طرف بلوکه سيلندر قرار مي گيرد. وظيفه آن مکش بنزين از باک به کاربراتور مي باشد که به وسيله لوله هاي بنزين مرتبطند و پمپ بنزين در دو نوع پمپ بنزين مکانيکي و پمپ بنزين هاي الکتريکي وجود دارد و اکثر پمپ بنزين ها در سمت چپ قرار مي گيرند

( سمت راننده )

کاربراتور:

کاربراتور مهم ترين قطعه در سيستم سوخت رساني مي باشد و وظيفه اصلي آن تهيه مخلوط مناسبي از هوا و سوخت (بنزين) براي شرايط مختلف کار موتور مي باشد. ( ميزان سوخت و هوا به ميزان معين )

اويل پمپ:

اويل پمپ يا پمپ روغني به منزله درب موتور مي باشد و به طور کلي در دو نوع دنده اي و روتوري مي باشد و نيروي خود را به وسيله چرخ دنده از سوپاپ مي گيرد و وظيفه آن مکش روغن از کارتر و فرستادن آن به مدار روغن کاري است.

فيلتر:

فيلتر براي تصفيه روغن استفاده مي شود و در دو نوع پارچه اي و کاغذي استفاده مي شود. فيلتر پارچه اي را از کتان مي سازند و در بين دو لايه پارچه معمولاً از براده چوب استفاده مي کنند و همچنين فيلتر روغني داراي سوپاپ فرعي مي باشد که در قسمت بالاي آن قرار دارد و در موقع بسته شدن فيلتر سوپاپ باز شده و روغن تصفيه نشده از اين مدار عبور مي کند.

سوپاپ فشار:

در مدار روغن کاري يک سوپاپ فشار به کار رفته است که در طرف جلوي پايه فيلتر بسته مي شود و وظيفه اين سوپاپ ثابت نگه داشتن فشار روغن در مدار روغن کاري است که فشار روغن در مدار در حالتي که موتور گرم است بين 9/2 تا 2/3 اتمسفر است (يا 41 تا 45 psi )

گيژ روغن:

ميزان روغن در کارتر را نشان مي دهد.

سر سيلندر:

قسمت بالاي هر موتور را تشکيل مي دهد و براي باز کردن آن بايد به نکات مهمي توجه کرد و در دو نوع چدني و آلومينيومي مي باشد.

سوپاپ:

سوپاپ ها درحقيقت به عنوان دريچه هايي براي ورود و خروج سوخت مي باشد که يک سوپاپ تشکيل شده از: ساق سوپاپ - گايد سوپاپ - سيت سوپاپ - سر سوپاپ

واشر سر سيلندر:

واشر سر سيلندر براي آب بندي کردن بين سر سيلندر و بلوکه سيلندر و همچنين آب بندي کردن محفظه احتراق نسبت به بيرون و مجاري آب استفاده مي شود و جنس آن از: 1- آز بست فولادي 2- آز بست با حلقه هاي فلزي 3- مسي آز بستي 4- آلومينيوم تنها مي باشد.

پيستون:

قطعه اي استوانه اي شکل مي باشد که شکل ايده آل و مقطع آن بايد به صورت دايره باشد اما در حقيقت پيستون را به شکل بيضي مي سازند. قطر پيستون در خلاف محور گژن پين بيشترين اندازه دارد و در جهت محور گژن پين کمترين اندازه دارد و جنس آن نيز از چدن و آلومينيوم مي باشد.

رينگ ها:

جنس رينگ معمولاً از چدن مي باشد و قطر آنها کمي بيشتر از قطر پيستون در نظر گرفته مي شود. تا در هنگام قرار گرفتن در سيلندر به علت خاصيت فنري که دارد به جداره سيلندر فشار وارد کرده و آب بندي لازم را ايجاد نمايد.در موتورهاي چهار زمانه معمولا دو رينگ کمپرسي و يک رينگ روغني وجود دارد.

گژن پين:

ميله اي است توخالي که شاتون را به پيستون متصل مي کند و براي اينکه حالت خمش وجود داشته باشد بر روي آن و پس از تهيه آن از فولاد و ستون خارجي آن را سفت مي کنند و براي اتصال آن از سه روش 1- شناور 2- نيم شناور 3- روش پرسي و براي باز کردن آن از آب جوش و روغن داغ استفاده مي شود.

شاتون:

ميله ايست رابط بين پيستون و ميل لنگ که حرکت خطي پيستون را به حرکت دوار ميل لنگ تبديل مي کند.

فلايويل يا چرخ طيار:

وظيفه فلايويل يا چرخ طيار منظم کردن حرکات ناموزون ميل لنگ و همچنين درگير شدن با دنده استارت مي باشد.

البته این توضیحات فقط جهت آشنایی موقت ارسال شده و توضیحات کامل تر هم خواهیم داد.